برای خوانندگان عزیز

این وبلاگ فردا یکشنبه شب بسته میشه. دو گزینه نمیمونه یا برای همیشه یا برای مدتی. برای همیشه در صورتیه که بمیرم. برای مدتی در صورتیه که راهی بیمارستان شم و زنده بمونم. یا اتفاقی نیفته و از همه چی محروم شم.

در کل ای خوانندگان عزیز, جه اونایی که بم نظر دادین مثل سارا و مریم و. چه افراد خاموش رو مخی مثل لادن و صدف و.حتی تو خواهر عزیز که وقتی فهمیدی وبلاگ منه دیگه نخوندی, ممنونم که منو خوندین 

نمیدونم واقعا هدفتون از خوندنم چی بود ولی خودم واقعا حوصله ی خوندن خودمم ندارم. :) البته اینکه حوصله ی هیچ کاری رو ندارم هم بی تاثیر نیست.

خواستم بگم که یهو ادرسو نزنید ببینید نیستش یا فک کنید ادرس عوض شده فقط همینه.البته میخواستم بسته نگه دارم تا اخر ولی اتفاقات دیروز وامروز و چیزی که فردا میشه رو دلم میخاد ثبت کنم. میدونم که ننوشتمشون چون حوصله شو نداشتم و توقع دارم به سرنخایی که گذاشتم یادم بمونه که قائدتا یادم نمیمونه مثل خاطرات کلاس نهم که نوشتم:/ و هی میخونم و با خودم فک میکنم اینجا منظورم چی بود لاله چیی گفته بود بمممم؟ چرا یادم نمیاااد؟

در کل همین مرسی.