اکثرا اخیرا هر کی رو میخونم خستس. از ادما داره فاصله میگیره. اینجوری آرامش پیدا میکنه و.
چیکار داریم میکنیم ما ادما؟ این حجم از تنهایی چیه؟ چرا اینقدر با هم دیگه بی رحمیم؟ نا مهربونیم؟ حالا خودمون بی رحمیم هیچ اجازه نمیدیم مهربونی هم بمونه. همه از هم جداییم. داریم غرق میشیم. هر کی تو خودش داره غرق میشه.
از ادما بدم میاد. حتی از ادم بودن. صد رحمت به حیوانات با نداشتن فکر و تعقلشون حداقل با هم دیگه مهربونن! از نظر من حتی از خیلی از ما انسان ها هم بیشتر فکر میکنن!
فکر کنیم. کمک کنیم. مهربون باشیم.
درباره این سایت